همیشه تو کف هستن

امیرحسین ماشین میتسو بیشی داره و همیشه از ماشینش ناله می کند و تو نخ ماشین ها بهتر است و همیشه ماشینش رو با اون ها مقایسه می کند.

حامد سانتافه داره اما همیشه می گه ماشین مزخرفیه و من باید پشت لندکروز بشینم یه ماشین کت و گنده به درد من می خوره

علی BMWx4  داره و اونم از ماشینش راضی نیست و می گه اگه باباش یکم کمکش می کرد می تونست ماشین بهتری بخره.

به نظرم این آدم ها تا وقتی اخلاقشون همینه هیچ وقت احساس خوشبختی نخواهند کرد و بدبخت خواهند بود. خیلی ها هم تو کف ماشین این ها هستند و این چرخه ادامه داره. تا وقتی یاد نگیریم که از داشته هامون حتی ٢٠٦ یا پراید یا موتور امون لذت ببریم و تو کف چیز های بهتر از خودمون باشیم هیچ وقت احساس آرامش و خوشبختی نخواهیم کرد.

این رفتار اکثر پسرهاییه که می شناسم همیشه تو کف خونه و ماشین بهتر از خودشون هستن. این که تو دوست داشته باشی خونه ی بهتر داشته باشی بد نیست اتفاقا چیز مثبتیه و باعث پویایی زندگی می شود اما این که همیشه چشمت به بالاتر از خودت باشه و دیگه هزاران هزار دارایی که داری و بعضی ها حسرت همون رو می خورن به چشت نیاد رفتار اشتباه و چیپیه!

این مدلی نباشیم