تو خونه ما بهش می گن کارهای عارفه ای!

من کلا تو خونه معروفم به کارهای عجولانه و ضربتی یعنی تند تند تصمیم می گیرم و قبل از این که کسی اصلا خبردار شه تموم کردم رفته پی کارش.
دو ماهه خواهرم یه عکس تو گوشیش سیو کرده با مدل کوتاه پسرونه و به هرکسی می رسه می پرسه به نظرت به صورت من می آید این مدل مو؟ و می شینن شونصد ساعت صحبت های مسخره و فرسایشی می کنن خلاصه از این قرتی بازی ها. من ولی واقعا به این چیز ها اعتقاد ندارم مثلا در یک روز اردیبهشتی به سرم می زنه که وقتی کلاسم زود تموم شد برم آرایشگاه و مو های تا کمرم رو کوتاه پسرونه بزنم :) در صورتی که همه فکر می کردن صورت گردی دارم و بهم نمی آید خودم خیلی راضی بودم اومدم خونه و به همه نشون دادم و هرکی هم گفت چرا این کار و کردی بلند بیشتر بهت می اومد گفتم همینی که هست خودم دوستش دارم خیلی هم قیافه ام نمکی شده
بعد خواهرم هنوز داره فکر می کنه به قیافه استخوانیش مدل کوته پسرونه می اید یا نه

+ مائده می گه تو همین جوری پیش بری شیرین 300 سال عمر می کنی. واقعا یه چیزی خودم خوشم بیاد همه عالم و ادم هم بگن خوب نیست برام کوچک ترین اهمیتی نداره.

++ خیلی وقت بود با لپ تاب تایپ نکرده بودم. دلم تنگ شده بود. تایپ کردن تند تند و صدای دکمه هایش رو دوست دارم